Vindu 13: Når jeg ikke rydder tid

                                                              er det en annen som gjør det…

Dagen som så så travel ut, ble romslig på grunn av avlysninger av møter, ting jeg ikke hadde kontroll over.

Jeg undrer meg av og til over dette. Og lurer på om han rydder plass når han ser at jeg trenger det…

Det er kanskje selvsentrert å tenke slik, men det er lov å undres, midt i førjulstida.

For dette har skjedd mange ganger. Noen har ryddet rom for meg når jeg ikke har hatt vett til å gjøre det selv.

“Det er forgjeves at dere står tidlig opp og legger dere seint. Det samme gir han sine venner når de sover.” (fritt etter salme 127)

Han utfordrer meg stadig på dette. Det var aktuelt når jeg ville bruke kveldene til forberedelse og natta til julebrev under Japantida. Og det er det her på Sandom. Når jeg for eksempel står opp klokka seks for å rekke å gjøre klar varm lunsj til ei gruppe som likevel ikke kommer.

Å senke skuldrene og kjenne at en annen har kontrollen…også i desember!

I tillegg har jeg hatt gleden av å synge i kor på konsert – riktig lovsynge ham!

Og hele to av middagene til juleretreaten er nå i (fryse)- boks!

今日６時におきました、早く仕事へ行きました。お客様のお昼ご飯を作らないといけないと、思いました。ところが、お客様はこない、と連絡がありました。

忙しい時期なのに、無理をしていろいろしようと、思うと、神様は、スペースを作ってくださる。今日もそうでした。夕方は、婦人会で、夜は聖歌隊のクリスマス・コンサートで、おかげさまでゆっくりできました。

日本にいたときからよく経験しました。私が無理をしようとすると、神様が優しくストップ、といってくださる。早く起きても、遅く寝ても、無駄です。主は、夜寝ている友に必要なものを与えてくださる、と。